7°
Evet dün,bugün,yarın zaman durmadan akıp gidiyor,hayatın içinde nasıl akıp gittiğini anlamadan..Bir bakıyoruz yolun sonundayız..
24 Nisan 2012 Salı 10:31
Yakınlarımız, arkadaşlarımız,dostlarımız gözümüzün önünde gidiyor,fakat biz bir iki saatlik bir hüzünden sonra dünya işlerine dalıp gidiyoruz..
Hiç bir ders çıkarmadan,geleceğe bakmadan altadan yazın güzelliklerine kendimizi kaptırarak..Bir bakıyoruz kış kapıya dayandı ancak yapacak fazla bir şey kalmıyor maallesef..
Hiç bir ders çıkarmadan,geleceğe bakmadan altadan yazın güzelliklerine kendimizi kaptırarak..Bir bakıyoruz kış kapıya dayandı ancak yapacak fazla bir şey kalmıyor maallesef..
Biz lafı uzatmadan sözü ozan Yahya’ya bırakalım..
ÖMRÜNÜN SON DEMİNDE..
Eyvah!Diyerek ömrü nasıl harcadık boşa
Eyvah!Diyerek ömrü nasıl harcadık boşa
Yaratana sitem mi?Kimin haddine haşa
Alsan şu deli başı,fırlatsan taştan taşa
Ne değişir bilmem ki,ömrünün son deminde..
Nasıl geçti bir ömür,şöyle rüzgar misali
Gençlikti geçmez sandık,belki insan hayali
Saraylar senin olsa,katlar, yatlar boyalı
Ne değişir bak hele,ömrünün son deminde..
Seneler su misali,aktılar birer birer
Düşünmedik bir kere,gün gelir devran döner
Zalimdin hep zulm ettin,sandın insanlar över
Ne kazandın bak şimdi,ömrünün son deminde..
Güç bende deyip durdun,mala pula güvendin
Bak kurtarır mı seni,dünyada ki servetin ?
Ağası paşasıydın,kralıydın memleketin
Bak şimdi zavallısın,ömrünün son deminde..
Etrafına dön bir bak,güvenilir kim kaldı
Gücün olduğu zaman,çevren insan dolardı
Şimdi bir zavallısın,hava sisli karardı
Herkes bırakıp gitti,ömrünün son deminde
Artık mevsim sonbahar,hazan kışa dayandı
Şu ozan Yahya bile, ömür dükenmez sandı
Evet dün ilkbahardı,ortam yemyeşil yazdı
Artık yağan beyaz kar,ömrünün son deminde…
Yahya USTA
